*nota kecil dari si comel -.-
⇨maaf sebab guna panggilan 'gua' untuk post kali ni.
⇨baca post kali ni dengan nada yang konon konon tengah stress, okay?!
People changed. Yes. Everybody can change anytime! Sama lah macam gua, beb! Gua bukan apa. Gua tak tahu lah kenapa dengan gua ni. Otak mereng je kerjanya! Haish!
Em okay. Gua nak bagitahu ni. Gua tak tahu kenapa gua jadi macam gini. Kerja nak sedih memanjang! Kerja nak menangis memanjang! Kerja nak sadis lebih! Ey lu pikir gua sengaja ke beb? Kan gua dah kata otak gua mereng. Fantasi je lebih. Nanti bila dah jumpa orangnya, konon ah otak gua ni baru nak fungsi. Time tu lah nak blank tiba tiba and then lupa segala galanya! Haishh orang jenis apa gua ni? Gua pun tak tahu lah beb. Sorry lah eh kepada sesiapa yang baca previous previous post dalam blog ni. Mohon ampun beribu ribu berjuta juta ampun! (Adoi beria lah pulak lu ni, naa!). Okay back to the main story, sorry kepada kawan kawan gua yang dah baca, maafkan anakanda, ya? Patik mintak maaf :( *berapa kali nak minta maaf pun gua tak tahu*.
Haaa sebenarnya, gua tak tahu pun macam mana boleh jadi cenggini. Serious eh! Gua tak tahu kenapa gua macam ni. Gua tak tahu kenapa otak gua cepat blank. Cepat lupa. Cepat mereng dan seangkatan dengannya lah senang kan. (Okay dah nak blank dah sebenarnya ni. Betul sumpah tak tipu!). Japjap gua lupa sebenarnya gua nak cakap apa tadi. Haihh kan susah! -------------------------------------------------------------------------Oh okay ingat! Kita gaduh ke wahai TIU sekalian? Gua tak rasa. Gua tak rasa beb gua tak rasa. Cuma masing masing simpan je perasaan masing masing kan? And finally, BOOM! Segala galanya dah terbongkar dan gua pun tak tahu nak cakap apa lagi , beb. Gua chaw dulu! Assalamualaikum kesayangan ♥♡
No comments:
Post a Comment